تحقیق ومقاله تغذیه دامهای نشخوار کننده (گاو شیری)
مقاله درباره تغذیه دامهای مزرعه ای
- مقدمه
اگر چه هدف از تنظیم جیره غذایی حیوانات مزرعه ای تامین موا د مغذی مورد نیاز می باشد ولی نتایج بررسی های مختلف نشان می دهد این هدف به تنهایی سبب افزایش کارایی حیوانات نگردیده و لازم است به هنگام تنظیم جیره های غذایی علاوه بر توجه به نیازهای مواد مغذی در حیوان، از برخی افزودنی های خوراکی غیر مغذی که در بهبود جذب و انتقال مواد مغذی به داخل سلولهای بدن نقش موثری دارند استفاده گردد. امروزه اصطلاح (DFM) به مکمل های خوراک غیر مغذی حاوی میکرو ارگانیزمهای زنده اطلاق می گردد که استفاده از آنها در تغذیه دام و طیور مورد تاکید متخصصین پرورش دام و طیور می باشد. این دسته از مکملها در واقع پروبیوتیکهای حاوی باکتریهای مفیدی (لاکتوباسیلوس) با توانایی زنده ماندن و فعالیت در دستگاه گوارش حیوان می باشند که با ورود به دستگاه گوارش قادرند عملکرد اقتصادی حیوان را نیز افزایش دهند. مکمل های خوراک غیر مغذی با برقراری PH مناسب در دستگاه گوارش به رشد تکثیر میکروفلور مفید روده کمک نموده و قادر است مقاومت سیستم ایمنی مولکولی را در برابر عوامل پاتوژن وارد شده به دستگاه گوارش افزایش دهد. مکمل های خوراک غیر مغذی با متاثر نمودن اسیدیته روده شرایط را برای رشد و تکثیر باکتریهای مفید فراهم نموده و یا اینکه با کاهش تعداد میکروبهای مضر روده، بیماریزایی آنها را کاهش می دهد و در تغذیه دام موجب افزایش سرعت رشد، تولید شیر و راندمان مصرف خوراک در گله های شیری می باشد
- مبانی نظری
در مبانی نظری تحقیق به بررسی آناتومی دستگاه گوارش گاو بعنوان نشخوار کننده موضوع تحقیق می پردازیم. دستگاه گوارش مانند لولهاي است كه از دهان شروع شده و تا مقصد ادامه دارد و كار اين دستگاه جويدن غذا، بلعيدن لقمه، هضم، جذب و دفع آن است. دستگاه گوارش، غذا را به تركيبهاي سادهتر و جذبشدني تبديل و از آنها براي توليد انرژي و سنتز تركيبهاي ديگر استفاده ميكند. دستگاه گوارش از دهان (زبان و دندانها)، گلو (حلق)، مري، معده (شكمبه، نگاري، هزارلا و شيردان)، روده باريك، روده فراخ و اندامهاي گوارشي (غدههاي بزاقي، جگر و پانكراس يا لوزالمعده) تشكيل شده است. در ادامه در شکل (یک) آناتومی دستگاه گوارش گاو نشان داده شده است
– دهان
دهان براي خرد و مخلوط كردن خوراك با بزاق به كار گرفته ميشود اما ممكن است در گرفتن غذا و نيز به عنوان يك اندام دفاعي و حمله در برخي گونهها كاربرد داشته باشد. زبان و دندانها به وسيله لبها، گونهها و ماهيچههاي آروارهها، احاطه گرديدهاند.
– دندانها
در دهان نشخواركنندگان كوچك و بزرگ از روزهاي اول زندگي دندانهاي جلو به چشم ميخورد. اين دندانها به نام دندانهاي ثنايا، يا دندان پيشين ميباشد كه تعداد آنها 8 عدد بوده و فقط در فك پايين ميرويد. در زمانهاي مختلف رشد اين دندانها تبديل به دندانهاي اصلي ميشوند كه در تعيين سن نشخواركننده اهميت زيادي دارند. در دهان نوزاد نشخواركنندگان در همان روزهاي اول 3 عدد دندان آسيا در هر
- مواد و روشها
سطوح ترکیبات شیر رابطه مهمی با مدیریت گله دارد و سلامتی و تغذیه گاو نیز نقش بسزایی در ایجاد در آمد مزرعه ایفا می کند. در حقیقت مجموعه ای از فاکتورها هستند که باعث تغییر در اجزا و ترکیبات شیر می شوند. فاکتورهای مؤثر بر ترکیبات شیر عبارتند از فاکتورهای غیر تغذیه ای و فاکتورهای تغذیه ای
فاکتورهای غیر تغذیه ای
– مرحله شیردهی: بالاترین درصد چربی و پروتئین شیر اواخر شیردهی و پایین ترین سطح آنها در بعد از زایمان مخصوصاً پیک تولید می باشد.
– سن: از اولین تا پنجمین دره شیردهی به علت افزایش سطح تولید شیر به ازای هر دوره، چربی شیر 2/0% و پروتئین شیر 02/0% تا 05/0% کاهش می یابد.
فاکتورهای تغذیه ای
فاکتورهای تغذیه ای تأثیر گذارترین فاکتورها بر روی شیر و ترکیبات آن می باشند که با نحوه مدیریت همبستگی مستقیم دارد. اگر تغییری در جیره حاصل گردد، چربی شیر بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد تا پروتئین آن. برای مثال چربی شیر ظرف 7 تا 21 روز و پروتئین 3 تا 6 هفته با عوض شدن جیره تغییر خواهد کرد (
– منشاء ترکیبات شیر: با هضم میکروبی فیبر، جیره در شکمبه اسید استیک و اسید بوتیریک می شوند که پس از انتقال به پستان در تولید نیمی از چربی شیر شرکت میکنند، نیم دیگر چربی شیر از طریق چربی موجود در جیره و چربی قابل تبادل در بدن تأمین می گردد. میکروبهای شکمبه، پروتئینهای جیره زا به پروتئینهای میکروبی تبدیل می کنند که حاوی اسید آمینه های ضروری می باشد.